Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Ανακοίνωση για τις καταγγελίες κατά προσώπων



Ανακοίνωση για τις καταγγελίες 

 Με αφορμή πρόσφατα εκδοθείσα καταγγελία της ΕΛΜΕ Χανίων κατά προσώπων, θα θέλαμε να επαναλάβουμε την θέση που έχουμε διατυπώσει και στο παρελθόν. Έχουμε τονίσει, τόσο μέσα στο ΔΣ όσο και σε ΓΣ, ότι τέτοιας βαρύτητας τοποθετήσεις κατ’ ελάχιστον προϋποθέτουν την πλήρη γνώση των απόψεων όλων των εμπλεκομένων πλευρών . Όταν αυτό δεν συμβαίνει υπάρχει κίνδυνος άσκοπης έκθεσης ατόμων αντί πρακτικών με επιβλαβείς συνέπειες για όλους.  Σε κάθε περίπτωση η θέση μας είναι γενικά αντίθετη προς τις προσωπικές καταγγελίες και έχουμε δεσμευτεί, ως ομάδα, να τηρούμε ιδιαίτερα επιφυλακτική στάση στο συγκεκριμένο θέμα. Τέλος θα θέλαμε να αντιτάξουμε την αξία της προσωπικής επαφής και του διαλόγου ως μέσο επίλυσης διαφορών, μεταβολής στάσεων και απόψεων απέναντι στην στείρα πρακτική της καταγγελίας και της στοχοποίησης. 

Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΠΥΣΔΕ




Είμαστε μια ομάδα εκπαιδευτικών με γενικά διαφορετικές αφετηρίες, διαφορετικές πολιτικές τοποθετήσεις, διαφορετικές κομματικές προτιμήσεις  και διαφορετικές απόψεις οι οποίοι έτυχε να υπηρετούμε στο ίδιο σχολείο ή να γνωριζόμαστε.

Εδώ και ένα χρόνο αποφασίσαμε να δραστηριοποιηθούμε και να δημιουργήσουμε ένα πραγματικά Αδέσμευτο ψηφοδέλτιο μακριά από κομματικές εξαρτήσεις και πολιτικούς τυχοδιωκτισμούς. Δημιουργήσαμε ένα ψηφοδέλτιο με στόχο να συνθέσουμε τις διαφορετικές απόψεις και όχι να τις αποδομήσουμε,  να προσθέσουμε  τις δυνάμεις μας και να αφαιρέσουμε τις διαχωριστικές γραμμές,  να πολλαπλασιάσουμε την συμμετοχή μας και να διαιρέσουμε τα προβλήματα.   Οι συνάδελφοι εκτίμησαν την προσπάθεια μας, μας τίμησαν με την ψήφο τους και μας εμπιστεύθηκαν μία έδρα στο ΔΣ.

Ένα χρόνο τώρα ενοχλούμε το “επαναστατικό κατεστημένο” με τις αυθάδικες απόψεις μας.   Η προσπάθεια μας  όμως δεν σταματάει εδώ!

Οι εκλογές για αιρετούς εκπροσώπους στα όργανα διοίκησης είναι πολύ σημαντικές για να περάσουν απαρατήρητες.
Σε μια χρονική περίοδο που τα αυτονόητα είναι πλέον ζητούμενα, σε καιρούς δύσκολους που αίτημα δεν αποτελεί η τακτοποίηση των «ημετέρων»  αλλά η τήρηση της νομιμότητας και η εξυπηρέτηση των συναδέλφων, στις εκλογές του ΠΥΣΔΕ μπορεί να γίνει η αρχή μιας αλλαγής .

Δυστυχώς τα προβλήματα με την λειτουργία και τις αποφάσεις του ΠΥΣΔΕ κάθε χρόνο είναι αρκετά. Σε όλους μας υπάρχει η εντύπωση πως το υπηρεσιακό συμβούλιο δεν λειτουργεί σωστά. Τα παράπονα είναι πολλά και κοινό τόπο αποτελεί η καχυποψία και η αμφισβήτηση.

Δυστυχώς μέρος (αν όχι το σύνολο) του προβλήματος αποτελούν και οι αιρετοί εκπρόσωποι. Βλέπουν άραγε το ΠΥΣΔΕ σαν όργανο εξυπηρέτησης πολιτικών αλλά και παραταξιακών ημετέρων;  Υπάρχουν άραγε  και αναπτύσσονται πελατειακές σχέσεις; Θεωρούν κάποιοι το ΠΥΣΔΕ εργαλείο κομματικής και παραταξιακής επιβολής;

Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια σχεδόν το σύνολο των μεγάλων παρατάξεων της ΕΛΜΕ Χανίων έχει εκλέξει αντιπροσώπους στο ΠΥΣΔΕ. Τα αποτελέσματα τα γνωρίζει ο κάθε συνάδελφος.
Εμείς λέμε ότι στην παρούσα κατάσταση για να αποκατασταθεί η αξιοπιστία του ΠΥΣΔΕ, να εμπεδωθεί η εμπιστοσύνη , να σταματήσουν οι αδικίες και οι αυθαιρεσίες ο μόνος δρόμος είναι η τήρηση της νομιμότητας προς όλους.

Η πολιτικοποίηση αυτών των εκλογών είναι απλά το κάλυμμα
·  Δεν φιλοδοξούμε να ρίξουμε την κυβέρνηση ούτε να διώξουμε το ΔΝΤ με τον Α η Β εκπρόσωπο στο ΠΥΣΔΕ.
·  Δεν πολιτικοποιούμε τις εκλογές για την ανάδειξη αιρετών εκπροσώπων στα όργανα διοίκησης.
Αυτές οι πρακτικές μας έφεραν σε δυσχερή θέση, αποδυνάμωσαν το συνδικαλιστικό κίνημα και απαξίωσαν τους συνδικαλιστές και τον συνδικαλισμό .
·  Δεν εμπιστευόμαστε αυτούς που είναι ενάντια στην διοίκηση όταν όμως βρεθούν σε όργανα ή θέσεις διοίκησης ξέρουν να διοικούν καλλίτερα και από τους δοτούς εκπροσώπους.
Θεωρούμε ότι πρέπει να εκλεγεί ένας συνάδελφος σοβαρός, δίκαιος, κατηρτισμένος για τους νόμους  ώστε να μπορεί να προασπίσει τα δικαιώματα των συναδέλφων και να επιβάλει ορθές πρακτικές.
Δεσμευόμαστε ότι ο αιρετός εκπρόσωπος θα πρέπει:
  • Να παρακολουθεί  τις διαδικασίες
  • Να ελέγχει  την νομιμότητα την τήρηση των οδηγιών και να επεμβαίνει διορθώνοντας λάθη και παραλήψεις
  • Να ενημερώνει τους συναδέλφους και την ΕΛΜΕ
  • Να διασφαλίζει τα συμφέροντα του καθενός συναδέλφου χωρίς παραταξιακές δεσμεύσεις , χωρίς κομματικές προκαταλήψεις χωρίς διακρίσεις χωρίς αποκλεισμούς. 

Δεν θέλουμε άλλον ένα πολιτικό εκπρόσωπο στο ΠΥΣΔΕ!
- θέλουμε ένα αιρετό αντιπρόσωπο των καθηγητών!.

Δεν θέλουμε κομματικές ή πολιτικές αναλύσεις όταν το ζητούμενο είναι
- η εργασιακή ισότητα
- η ενημέρωση 
- η νομιμότητα.

Σας καλούμε να αποφασίσετε τι είδους εκπροσώπιση θέλετε   στο ΠΥΣΔΕ
Το ερώτημα τελικά είναι απλό :
Είστε ευχαριστημένοι με την λειτουργία του ΠΥΣΔΕ και την παρουσία των αιρετών σε αυτό ;
Αν ναι τότε ψηφίστε όπως συνήθως.
Αν όμως δεν είστε ευχαριστημένοι και νομίζετε ότι κάτι πρέπει να αλλάξει τότε ενισχύστε την ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ.

Η απόφαση είναι δικιά σας. 

Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών
Ενώνουμε τις δυνάμεις μας - Συνθέτουμε τις απόψεις μας - Διατηρούμε την αυτονομία μας

ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΥΣΔΕ ΧΑΝΙΩΝ
Κουμάκης Κυριάκος   του Εμμανουήλ             ΓΕΛ Αλικιανού
Νικολάου Γιάννης       του Γεωργίου               ΓΕΛ Αλικιανού
Σταυγιαννουδάκης Στυλιανός του Γεωργίου    ΓΕΛ Αλικιανού
Ταμπάκης Νίκος          του Ιωάννη                  ΓΕΛ Αλικιανού
Τζιλιβάκης Κώστας     του Γεωργίου               ΓΕΛ Αλικιανού

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΕΚΑ ΜΗΝΩΝ ΣΤΟ ΔΣ ΤΗΣ ΕΛΜΕ




Η αποστροφή των συναδέλφων στο συνδικαλισμό και τους συνδικαλιστές , η αποχή από τις συλλογικές διαδικασίες, η έλλειψη εμπιστοσύνης στο σωματείο και η απουσία εναλλακτικών προτάσεων μας οδήγησαν στο δίλλημα: Είτε θα απείχαμε από τα κοινά, είτε θα αναλαμβάναμε δράση και θα συμμετείχαμε με τις λιγοστές μας δυνάμεις. Επιλέξαμε το δεύτερο και τον περασμένο Νοέμβριο  συστήσαμε την Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών, μια ανεξάρτητη παράταξη μακριά και πέρα από κομματικές σκοπιμότητες και πολιτικά παιχνίδια. Στόχος μας είναι να ακούγεται μια αδέσμευτή και ανεξάρτητη φωνή η οποία πιστεύουμε ότι εκφράζει και την πλειοψηφία των συναδέλφων.
 Αναπάντεχα οι συνάδελφοι μας τίμησαν με την ψήφο τους και μας εμπιστεύθηκαν μια έδρα στο ΔΣ της ΕΛΜΕ Χανίων
Στους δέκα μήνες που πέρασαν στα πλαίσια του ΔΣ αλλά και των Γενικών Συνελεύσεων διαπραγματευτήκαμε δύσκολα και σημαντικά θέματα. Συχνά μειοψηφήσαμε. Σε πολλές αποφάσεις διαφωνήσαμε. Αρκετές προτάσεις κάναμε. Βέβαια αυτά δεν φτάνουν για να αλλάξει κάτι . Στόχος μας ήταν να ακούγεται μια άλλη άποψη και αυτό το καταφέραμε.
Μια πρώτη προσπάθεια απολογισμού

  •                  Η ανάληψη της θέσης του Γενικού Γραμματέα από την Ομάδα μας.  

Η άρνηση των υπολοίπων παρατάξεων  να συνεργαστούν για το σχηματισμό προεδρείου είχε σαν αποτέλεσμα 1 μήνα μετά τις εκλογές να μην υπάρχει προεδρείο και να μην μπορεί το σωματείο να λειτουργήσει. Μπροστά στο αδιέξοδο αποδεχθήκαμε την θέση του Γενικού Γραμματέα  συνεργαζόμενοι με τα ΣΥΝΕΚ σε αναλογικό προεδρείο διατηρώντας την ανεξαρτησία και αυτονομία μας.
Στα πλαίσια αυτά σαν προεδρείο και από την θέση του Γενικού Γραμματέα καταφέραμε να αναβαθμίσουμε την επικοινωνία με τα σχολεία και τους συνδέσμους και  να ενημερώνεται τακτικά η ιστοσελίδα της ΕΛΜΕ για:

  •    Ημερήσια διάταξη ΔΣ ή ΓΣ
  •   Αποφάσεις ΔΣ και ΓΣ
  •  Ανακοινώσεις ΕΛΜΕ, ΟΛΜΕ

Η προσπάθεια είναι συνεχής και δεν σταματά όπως επίσης αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν προβλήματα τα οποία και προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε και να ανταποκριθούμε επιτυχώς στα καθήκοντα του Γενικού Γραμματέα.


  •          Η κατάθεση απολογισμού , η σύνταξη προϋπολογισμού και η μείωση της συνδρομής   

Από την πρώτη στιγμή πιέσαμε ώστε να δίνεται δημόσια λόγος (τακτικά) για την διαχείριση των οικονομικών. Καταφέραμε να συνταχθεί απολογισμός και να κατατεθεί ένα πρώτο σχέδιο προϋπολογισμού και να παρθεί απόφαση στα πλαίσια του ΔΣ  για μείωση της συνδρομής.


  •             Η στάση μας για το απεργιακό ταμείο . Η θέση μας είναι ένα ταμείο μία συνδρομή.  Δεν νομίζουμε ότι οι συνάδελφοι θα πρέπει να πληρώνουν παραπάνω από μία συνδρομές για διάφορους λόγους.



  •              Η στάση μας για τις διαθεσιμότητες και τις απολύσεις συναδέλφων. 

Η θέση από την αρχή ήταν ενάντια στο θεσμό της διαθεσιμότητας και τις απολύσεις.
Διαφωνήσαμε σε αρκετές περιπτώσεις με τον τρόπο , τον χρόνο και την προετοιμασία της αντίδρασης. Η αποτυχημένη απεργία διαρκείας του περασμένου Σεπτεμβρίου είχε σαν αποτέλεσμα την εκτόνωση της έντασης, την απογοήτευση και τελικά οι  κινητοποιήσεις του σωματείου έκτοτε να είναι  άτονες, απομαζικοποιημένες  και σε καμία περίπτωση δεν μπόρεσαν να εκπέμψουν τα σωστά μηνύματα για την αντίδραση των συναδέλφων .  Η πρότασή μας για εκτός ωραρίου καθημερινές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας δεν βρήκε ανταπόκριση στη ΓΣ .             


  •                Η στάση μας για την Αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας

Προσπαθήσαμε με τις λιγοστές μας δυνάμεις να κάνουμε μια δημιουργική  κριτική και να εστιάσουμε σε αδυναμίες και προβλήματα του θεσμού παρά να ενδώσουμε σε μια στείρα άρνηση η οποία δεν αποδίδει ούτε στην κοινωνία ούτε στους συναδέλφους.


  •                  Η στάση μας για το νέο Λύκειο και την τράπεζα θεμάτων.

Η προσπάθεια μεταρρύθμισης στο Λύκειο είναι για άλλη μια φορά αποσπασματική και πρόχειρη, βασισμένη σε συντεχνιακά παρά σε παιδαγωγικά κριτήρια. Από την αρχή υποστηρίξαμε όλες τις προσπάθειες ενημέρωσης και αντίδρασης.


  •                   Η προσπάθεια για αύξηση της μαζικότητας των συνελεύσεων και της συμμετοχής των συναδέλφων με προτάσεις οι οποίες (καλές ή κακές) ουδέποτε συζητήθηκαν αφού θεωρήθηκαν ανάξιες συζήτησης .


Καταφέραμε, σεβόμενοι τις διαδικασίες, να καταθέτουμε τις προτάσεις μας δημόσια  πριν τη ΓΣ ώστε να είναι σε γνώση των συναδέλφων


  •                     Η στάση μας πάνω στις αντιδράσεις και τον τρόπο δράσης του κλάδου σε διάφορα θέματα. 

Είναι πάντα βασισμένη στον διάλογο, τον σεβασμό της αντίθετης άποψης και την προσπάθεια  ενημέρωσης και κινητοποίησης των συναδέλφων και όχι συγκεκριμένων ομάδων.


  •                 Η άποψή μας για τον λόγο που εκφέρει το σωματείο προς την κοινωνία.

Ο λόγος του σωματείου πρέπει να αλλάξει. Ο ξύλινος, παλαιο-συνδικαλιστικός  και καταγγελτικός λόγος είναι μάλλον παρωχημένος. Προσπαθούμε να εκφράσουμε λόγο ενωτικό όχι κομματικό, που δεν διαιρεί, που δεν ικανοποιεί συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους, κόμματα και τελείες.

Δυστυχώς στο ΔΣ αλλά και στις Γενικές Συνελεύσεις ακούγεται συχνά διαχωρισμός των  συναδέλφων σε «καλούς – αγωνιστές» και κακούς – φοβισμένους – υποχείρια».  Ο διαχωρισμός αυτός γίνεται με ευκολία όταν αφορά τους άλλους (αυτούς που δεν συμφωνούν μαζί μας). Η ΕΛΜΕ είναι το σωματείο όλων μας και συμμετέχουμε όλοι σε αυτό . Δεν είναι κλειστή λέσχη απεργών, αγωνιστών ή των μελών παρατάξεων. Επίσης ισχυρή είναι η  ενόχλησή μας από τις συνεχείς καταγγελίες, τον καταγγελτικό λόγο τις προσωπικές επιθέσεις. Δεν νομίζουμε ότι το ΔΣ ή η ΓΣ είναι όργανα τα οποία πρέπει να γίνονται μέσα στοχοποίησης.  Πιστεύουμε στην ανάγκη έκφρασης και διατήρησης των απόψεων  ακόμα (ή μάλλον κυρίως)  όταν δεν συμφωνούμε με αυτές.

 Επίσης νομίζουμε ότι η ΕΛΜΕ θα πρέπει να γίνει πιο φιλική προς τα μέλη και οι καθηγητές να αποκτήσουν τρόπο και μέσο να επικοινωνήσουν.
Στα πλαίσια αυτά στηρίξαμε και στηρίζουμε την προσπάθεια για διεύρυνση των δραστηριοτήτων της ΕΛΜΕ, την στήριξη των προσπαθειών των συναδέλφων (για δημιουργία Θεατρικής , ποδοσφαιρικής φωτογραφικής ομάδας κ.α.) και την διερεύνηση δυνατοτήτων παροχής διευκολύνσεων σε προϊόντα και υπηρεσίες στα μέλη του σωματείου. Πιστεύουμε ότι η ΕΛΜΕ είμαστε όλοι μας και το σωματείο θα πρέπει να είναι δίπλα στο συνάδελφο υποστηρίζοντας με δράσεις και πρωτοβουλίες τα μέλη της και ασκώντας πολύπλευρο έργο.
Δεν φοβόμαστε να κάνουμε λάθη. Μόνο έτσι θα έχουμε τη δυνατότητα να τα διορθώσουμε. Έτσι και αλλιώς λάθη δεν κάνει όποιος δεν κάνει τίποτα.

 Δεν είμαστε επαγγελματίες επαναστάτες , ούτε γεννημένοι αγωνιστές, ούτε δημοκράτες από κούνια. Δεν έχουμε την μία και μόνη αλήθεια, δεν διεκδικούμε το αλάθητο δεν έχουμε  συναδέλφους-εχθρούς. 
Δεν είμαστε επαγγελματίες συνδικαλιστές και δεν θα γίνουμε ποτέ.
Θα προσπαθήσουμε να διευρύνουμε αυτή την προσπάθεια και να έρθουν και άλλοι συνάδελφοι να την πλαισιώσουν .
Αν τα καταφέρουμε θα αποχωρήσουμε αφήνοντας πιο άξιους να συνεχίσουν ,
Αν δεν τα καταφέρουμε θα αυτοδιαλυθούμε αφού οι συνάδελφοι θα μας έχουν δείξει (και εμείς θα έχουμε αποδεχθεί)  την πληρότητα των παρατάξεων που υπάρχουν, στην έκφραση των απόψεων του κλάδου.

Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών

Ενώνουμε τις δυνάμεις μας - Συνθέτουμε τις απόψεις μας - Διατηρούμε την αυτονομία μας

Απάντηση στην προκήρυξη των Παρεμβάσεων



Κυκλοφόρησε μια προκήρυξη η οποία αναφέρεται μεταξύ πολλών άλλων και στην παράταξή μας. Δεν θα αναφερθούμε στο πολιτικό πλαίσιο τα αιτήματα ή το αγωνιστικό πρόγραμμα που αποτελούν πολιτικό λόγο και απόψεις με τις οποίες σε άλλες συμφωνούμε και σε άλλες διαφωνούμε.
Αισθανόμαστε την ανάγκη να απαντήσουμε όμως σε όσα χονδροειδή ψεύδη και ανακρίβειες αναφέρονται στην παράταξή μας  Θα θέλαμε όμως υπερασπιζόμενοι τον εαυτό μας και τη δράση μας στο ΔΣ να τονίσουμε τα εξής:

Πως γίνεται το άσπρο μαύρο και πως κάποιοι δεν αφήνουν την αλήθεια να τους χαλάσει μια ωραιότατη καταγγελία.

Μας λένε :  Απουσίαζαν το προηγούμενο καλοκαίρι από οποιαδήποτε κινηματική δράση για τους διαθέσιμους (καταλήψεις, διαδηλώσεις, επιτροπή αγώνα κλπ), για να εμφανίζονται στη συνέχεια, στην απελπισία και το αδιέξοδο των απολυμένων, ως τιμητές και προστάτες τους με το να τουςεμφανίζονται στη συνέχεια, στην απελπισία και το αδιέξοδο των απολυμένων, ως τιμητές και προστάτες τους με το να τους περιφέρουν στα βουλευτικά γραφεία, του Σταθάκη οι μεν, του Βολουδάκη οι δε, προς άγρα φυσικά κομματικής πελατείας...

και απαντάμε:  Η συνάντηση αντιπροσωπείας των διαθέσιμων συναδέλφων με τους βουλευτές του νομού έγινε το Φεβρουάριο (όχι το καλοκαίρι)  με πρωτοβουλία της συναδέλφου κας Ψαράκη Αγγελικής ενόψει τροπολογίας εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ  για την αύξηση των θέσεων και απορρόφηση όλων των διαθέσιμων συναδέλφων.  Η δράση αυτή γινόταν ταυτόχρονα σε όλη την Ελλάδα και συνάδελφοι σε διαθεσιμότητα συναντούσαν τους τοπικούς βουλευτές και ζητούσαν την υπερψήφιση της τροπολογίας. Η κα Ψαράκη ζήτησε να συνοδεύσουν την επιτροπή και μέλη του ΔΣ. Σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον κο Γιάννη Κυριακάκη εκπρόσωπο στο ΔΣ της Παρέμβασης για την ρήξη και την Ανατροπή δήλωσε στον ΓΓ της ΕΛΜΕ ότι φυσικά και δεν έχει αντίρρηση αν και δεν θεωρεί την κίνηση αποτελεσματική. Μερικούς μήνες αργότερα η παράταξή του μας καταγγέλει.
                        Μας λένε :  «Ψήφιζαν λευκό ή καταψήφιζαν τις προτάσεις για απεργία διαρκείας του κλάδου στις μαζικές Γ.Σ. στο 1ο ΕΠΑΛ Χανίων τον περασμένο Οκτώβρη,
Απαντάμε :   Τον περασμένο Οκτώβριο δεν είχε ακόμα συγκροτηθεί η ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ . Δεν ήμασταν ομάδα δεν είχαμε λάβει μέρος σε εκλογές . Ήμασταν άτομα που παρακολουθούσαμε Γενικές Συνελεύσεις.  Οι συνάδελφοι μάλλον  μας παρακολουθούσαν και ξέρουν και τι ακριβώς ψηφίσαμε . Τέτοιο φακέλωμα θα το ζήλευε και η κρατική ασφάλεια

Μας λένε :   Με το επιχείρημα “να μην έλθουμε αντιμέτωποι με τους 'συναδέλφους'” προσπάθησαν να αποφύγουν τις καταγγελίες εις βάρος διευθυντών που αποδεδειγμένα έδειχναν αντισυναδελφική συμπεριφορά.

.Απαντάμε :   Μετά από αρκετές καταγγελίες σε βάρος συναδέλφων αποφασίσαμε σαν ομάδα να μην υπογράφουμε καταγγελίες αν δεν ακούσουμε πρώτα και τις δύο απόψεις ή τέλος πάντων αν δεν  δώσουμε το δικαίωμα στο καταγγελλόμενο να απολογηθεί.

Μας λένε :.Απέφευγαν να συγκαλέσουν σχεδόν για τρεις μήνες το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ! Λόγω... καλοκαιρινής ραστώνης κρατούσαν το μαγαζί κλειστό χωρίς να βγάλουν ούτε μία ανακοίνωση για την αφαίρεση της προϋπηρεσίας των αναπληρωτών... Όταν με τα πολλά (και με τις διαμαρτυρίες μας φυσικά) το ΔΣ συγκλήθηκε, το θέμα που κυρίως απασχόλησε την πλειοψηφία ήταν αν η ΕΛΜΕ θα βγάλει εκπτωτική κάρτα “για προϊόντα και υπηρεσίες” χωρίς να αποκλείεται η πιθανότητα μια τέτοια διευκόλυνση να αφορά μεγάλες αλυσίδες λιανικού εμπορίου. Τα συμπεράσματα ας τα βγάλει ο καθένας μόνος του...


Απαντάμε  :  Η έκτακτη σύγκληση του ΔΣ γίνεται αρκεί να το ζητήσουν 2 μέλη. (όσα και τα ,μέλη στο ΔΣ της παράταξης  Παρέμβασης για την ρήξη και την Ανατροπή.  Ουδέποτε όμως ζήτησε να συγκληθεί έκτακτα το ΔΣ έστω και ένα μέλος και να υπήρξε άρνηση.
Κανείς δεν ζήτησε να συγκληθεί το ΔΣ το καλοκαίρι και γι ‘αυτό δεν συνεδρίασε.
Τώρα ξαφνικά κάποιοι θυμήθηκαν ότι έπρεπε να είχε συνεδριάσει αλλά αυτοί δεν το ζήτησαν.

Μας λένε : Αρνήθηκαν ακόμα και την κοινή ανακοίνωση της ΕΛΜΕ και της Ένωσης Γονέων για την υποχρεωτική και τιμωρητικού αναπλήρωση των “χαμένων” (λόγω καταλήψεων και αγωνιστικών κινητοποιήσεων των μαθητών) διδακτικών ωρών το Πάσχα.
Απαντάμε : η ανακοίνωση με ΑΠ 944 10/4/2014

Μας λένε :  Πρόβαλαν την άποψη, πριν ακόμη από το “εντέλλεσθε” του ΥΠΑΙΘ να συμμετέχουν ως νομιμόφρονες ομοθυμαδόν στις επιτροπές αυτοαξιολόγησης (ΑΟΚ), για να μη χάσουν τα μόρια και στη συνέχεια αρνούνταν να συγκεντρώσουν τα στοιχεία από τα σχολεία και τους συλλόγους διδασκόντων στα Χανιά (ΣΥΝΕΚ + ΑΟΚ) που είχαν την αξιοπρέπεια να μην δεχτούν να υποστούν έναν τέτοιο εξευτελισμό, ενώ το όλο προηγούμενο διάστημα συστηματικά καταψήφιζαν και μάλιστα ο πρόεδρος (ΣΥΝΕΚ) απειλούσε να αποχωρήσει από τις Γ.Σ. θέτοντας κυρίως ζητήματα απαρτίας, όταν αυτές επρόκειτο να καταλήξουν σε αποφάσεις ανυπακοής και ακύρωσης της διαδικασία της αυτοαξιολόγησης στην πράξη.
Απαντάμε : Η πρόταση της ΑΟΚ  έγινε σε γενική συνέλευση . Τα στοιχεία από τα σχολεία συγκεντρώνονταν συνεχώς  και το ΔΣ έχει ενημερωθεί σχετικά

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014

Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους




Για να βάλουμε τα πράγματα στην θέση τους…

Στις 23-9-2014 η παράταξη "Παρέμβαση για την Ρίξη και την Ανατροπή" δημοσιοποίησε κάποια προκήρυξη.  Στην προκήρυξη των Παρεμβάσεων για την Ρίξη και την Ανατροπή αναφέρονται κάποια πράγματα τα οποία θεωρούμε ανακριβή και για τα οποία θα παρακαλούσαμε τους εμπλεκόμενους να πάρουν επώνυμα και ανοικτά θέση









Φίλοι και συνάδελφοι της « Παρέμβασης Εκπαιδευτικών για τη Ρήξη και την Ανατροπή »

            Σε πρόσφατη προκήρυξή σας προχωράτε σε μια εκτενή ανάλυση της κατάστασης τόσο στην παιδεία όσο και στην χώρα γενικότερα. Ορίζετε το περίφημο πολιτικό πλαίσιο, κατονομάζετε τον εχθρό, θέτετε αιτήματα και προτείνετε  τρόπους δράσεις.
           
(Να σας ενημερώσουμε ότι «αυτοαποκαλούμαστε» Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών και όχι Αυτόνομη, όπως γράφετε. Αλλά κανένα πρόβλημα.)

Δεν σας κρύβουμε ότι αρκετά σημεία της προκήρυξής σας μας βρίσκουν απόλυτα σύμφωνους, όπως φυσικά και ότι κάποια άλλα μας βρίσκουν επιφυλακτικούς ή κάθετα αντίθετους. Αλλά θεωρούμε ότι αυτό είναι δικό μας δημοκρατικό δικαίωμα, όπως ακριβώς είναι και δικό σας το  να καταγράφετε τις απόψεις σας.
Μας λύπησε βαθύτατα όμως, ότι στη συγκεκριμένη προκήρυξη παρουσιάζονται κάποια θέματα μονόπλευρα ή ακόμη χειρότερα με ανακρίβειες που δημιουργούν λανθασμένες εντυπώσεις.  Θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε σε μία σημείο-προς-σημείο απάντηση στην προκήρυξή σας στα σημεία που θιγόμαστε εμείς προσωπικά (ως μέλη της Αδέσμευτης Ομάδας Καθηγητών), παρουσιάζοντας την δική μας εκδοχή των πραγμάτων. Δεν θα το κάνουμε όμως γιατί ένας από τους κύριους στόχους της ομάδας μας είναι να εντοπίζουμε με τους συναδέλφους κοινά σημεία απόψεων και δράσεων και όχι να διχάζουμε και να οριοθετούμε. Δεν θα το κάνουμε ακόμα, γιατί δεν έχουμε μάθει να χειριζόμαστε τον «ξύλινο» επαναστατικό  λόγο με την μαεστρία που εσάς σας έχουν μάθει. Δεν θα το κάνουμε τέλος κυρίως επειδή πρέπει κάποια στιγμή να μάθουμε επιτέλους να συζητάμε γι αυτά που πραγματικά μας απασχολούν και όχι να αναλώνουμε τον πολύτιμο χρόνο των συναδέλφων σε δίχως νόημα βαρύγδουπες σαχλαμάρες. Αυτό είναι άλλωστε και το κλίμα που προσπαθήσαμε από την αρχή να περάσουμε στην ΕΛΜΕ, τόσο στα ΔΣ και τις ΓΣ , όσο και σε διάφορες δράσεις (και όχι να το παίζουμε «καλά παιδιά»).

            Υπάρχει ωστόσο κάποιο σημείο στην προκήρυξη, το οποίο αντικειμενικά, ως μέλη της ΑΟΚ, μας θίγει βαθύτατα, μας βάζει σε πολλές σκέψεις και δεν μπορούμε με τίποτα να το προσπεράσουμε. Αναφερόμαστε στο εξής:
  • Απουσίαζαν το προηγούμενο καλοκαίρι από οποιαδήποτε κινηματική δράση για τους διαθέσιμους (καταλήψεις, διαδηλώσεις, επιτροπή αγώνα κλπ), για να εμφανίζονται στη συνέχεια, στην απελπισία και το αδιέξοδο των απολυμένων, ως τιμητές και προστάτες τους με το να τους περιφέρουν στα βουλευτικά γραφεία, του Σταθάκη οι μεν, του Βολουδάκη οι δε, προς άγρα φυσικά κομματικής πελατείας...
Καταρχήν να ενημερώσουμε ότι η Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών συστάθηκε στις αρχές του Νοέμβρη του 2013, λίγο πριν τις εκλογές, άρα θα ήταν μάλλον δύσκολο να συμμετέχουμε ως ομάδα σε οποιαδήποτε κινηματική δράση το καλοκαίρι του ’13. Εντάξει, δεν είναι και κανένα κοσμοϊστορικής σημασίας γεγονός, δεν είναι υποχρεωμένος να το γνωρίζει ο συνάδελφος που συνέταξε την προκήρυξη.  Παρόλα αυτά τόσο εμείς που συστήσαμε την ομάδα, όσο και διάφοροι από τους συναδέλφους που μας ψήφισαν ήταν παρόντες σε πολλές δράσεις και σε κάθε περίπτωση παρακολουθούσαν από κοντά τις εξελίξεις.

Στο ζουμί τώρα: Εκτός από το ότι αυτό αποτελεί κατηγορία προς τους Συναδέλφους σε διαθεσιμότητα, για προσπάθεια σύναψης πελατειακών σχέσεων, το να προσάπτεις σε κάποιον, ότι εκμεταλλεύεται τον πόνο και το αδιέξοδο του συναδέλφου του, περιφέροντάς τον από βουλευτή σε βουλευτή για συγκομιδή «ψηφαλακίων», είναι μια κατηγόρια πάρα μα πάρα πολύ βαριά! Που γίνεται ακόμη βαρύτερη όταν μιλάμε για τα Χανιά, που λίγο πολύ, εκτός από συνάδελφοι, είμαστε όλοι γνωστοί και φίλοι. Επειδή εμείς ως μέλη και υποψήφιοι της ΑΟΚ, δεν επιθυμούμε σε καμία περίπτωση να συνδεθεί το όνομά μας άμεσα ή έμμεσα με τέτοιου ποταπού χαρακτήρα πρακτικές, καλούμε και παρακαλούμε όσους εμπλέκονται στην δράση αυτή να πάρουν άμεσα θέση και να μας απαντήσουν

·         Από ποιους έγινε η πρόταση για συναντήσεις με τους τοπικούς βουλευτές
·         Με την σύμφωνη γνώμη ποιων αποφασίστηκε αυτή η δράση
·         Σε τι κλίμα πραγματοποιήθηκαν οι συναντήσεις  

Πιο συγκεκριμένα καλούμε τους

  • Ψαράκη  Αγγελική, εκπρόσωπο των καθηγητών σε διαθεσιμότητα
·         Αρη Ρέττο, πρόεδρο της ΕΛΜΕ Χανίων (ΣΥΝΕΚ)
·         Γιάννη Κυριακάκη, πρώην μέλος της ΕΛΜΕ Χανίων (Παρέμβαση Εκπ. Για Ρ.-Α.)
·         Σίτσα Κοτσιφάκη, πρώην μέλος της ΕΛΜΕ Χανίων (Πρωτοβουλία Παρέμβαση)
·         Οποιονδήποτε άλλον εμπλέκεται

να μας απαντήσουν επώνυμα και ανοικτά για το τι ακριβώς συνέβη.

           Αντιλαμβανόμαστε τον συνδικαλισμό ως το τελευταίο μας καταφύγιο. Θεσμό ιερό που δυστυχώς τον έχουμε ρίξει πολύ χαμηλά. Θεωρούμε λοιπόν ανάξιο και «φθηνό» όποιον τον εκμεταλλεύεται προς ίδιον όφελος. Κι επειδή στην ζωή μας δεν έχουμε «τρέξει» ούτε για βουλευτή, ούτε για περιφερειάρχη, ούτε για υποψήφιο δήμαρχο, ούτε καν για δημοτικό σύμβουλο, και δεν έχουμε σκοπό να το κάνουμε, παρακαλούμε για μια απάντηση. Στην τελική, αν αγνοήσετε το δικό μας δικαίωμα να μάθουμε, έχουν κάθε δικαίωμα οι Συνάδελφοι σε διαθεσιμότητα να γνωρίζουν αν παίζονται τέτοια παιχνίδια στην πλάτη τους. Και αυτούς δεν μπορείτε να τους αγνοήσετε.

                                     Κυριάκος Κουμάκης
                                     Στέλιος Σταυγιαννουδάκης
                                     Γιάννης Νικολάου
                                     Νίκος Ταμπάκης
                                     Πολύμνια Λακιωτάκη

                    Μέλη της Αδέσμευτης Ομάδας Καθηγητών

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΩΝ ΕΞΙ ΜΗΝΩΝ



Νιώθουμε την ανάγκη να επικοινωνήσουμε μαζί σας για να μοιραστούμε τους προβληματισμούς μας και τις επιδιώξεις μας μετά από ένα εξάμηνο παρουσίας στο ΔΣ της ΕΛΜΕ.
Στο εξάμηνο που πέρασε στα πλαίσια του ΔΣ αλλά και των Γενικών Συνελεύσεων διαπραγματευτήκαμε δύσκολά θέματα και αρκετά σημαντικά. Συχνά μειοψηφήσαμε.
Σε πολλές αποφάσεις διαφωνήσαμε .  Αλλά αυτά δεν φαίνονται ούτε φτάνουν για να αλλάξει κάτι . Στόχος μας ήταν να ακούγεται μια άλλη άποψη και αυτό το καταφέραμε.
      Μια πρώτη προσπάθεια απολογισμού :

Η ανάληψη της θέσης του Γενικού Γραμματέα από την Ομάδα μας.  
Η άρνηση των υπολοίπων παρατάξεων  να συνεργαστούν για το σχηματισμό προεδρείου είχε σαν αποτέλεσμα 1μήνα μετά τις εκλογές να μην υπάρχει προεδρείο και να μην μπορεί το σωματείο να λειτουργήσει.. Μπροστά στο αδιέξοδο αποδεχθήκαμε την θέση του Γενικού Γραμματέα  συνεργαζόμενοι με τα ΣΥΝΕΚ σε αναλογικό προεδρείο διατηρώντας την ανεξαρτησία και αυτονομία μας.

Στα πλαίσια αυτά σαν προεδρείο καταφέραμε να αναβαθμίσουμε την επικοινωνία με τα σχολεία και τους συνδέσμους και  να ενημερώνεται τακτικά η ιστοσελίδα της ΕΛΜΕ για:
Ημερήσια διάταξη ΔΣ ή ΓΣ
Αποφάσεις ΔΣ και ΓΣ
Ανακοινώσεις ΕΛΜΕ, ΟΛΜΕ
Η προσπάθεια είναι συνεχής και δεν σταματά όπως επίσης αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν προβλήματα τα οποία και προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε.

Η κατάθεση απολογισμού , η σύνταξη προϋπολογισμού και η μείωση της συνδρομής    Από την πρώτη στιγμή πιέσαμε ώστε να δίνεται δημόσια λόγος (τακτικά) για την διαχείριση των οικονομικών.

Η στάση μας για το απεργιακό ταμείο . Η θέση μας είναι ένα ταμείο μία συνδρομή.
Δεν νομίζουμε ότι οι συνάδελφοι θα πρέπει να πληρώνουν παραπάνω από μία συνδρομές για διάφορους λόγους.

Η στάση μας για τις διαθεσιμότητες και τις απολύσεις συναδέλφων. 
Η θέση από την αρχή ήταν ενάντια στο θεσμό της διαθεσιμότητας και τις απολύσεις.
Διαφωνήσαμε σε αρκετές περιπτώσεις με τον τρόπο , τον χρόνο και την προετοιμασία της αντίδρασης. Η κινητοποιήσεις του σωματείου ήταν  άτονες, απομαζικοποιημένες  και σε καμία περίπτωση δεν μπόρεσαν να εκπέμψουν τα σωστά μηνύματα για την αντίδραση των συναδέλφων .              

Η στάση μας για την Αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας
Προσπαθήσαμε με τις λιγοστές μας δυνάμεις να κάνουμε μια δημιουργική  κριτική και να εστιάσουμε σε αδυναμίες και προβλήματα του θεσμού παρά να ενδώσουμε σε μια στείρα άρνηση η οποία δεν αποδίδει ούτε στην κοινωνία ούτε στους συναδέλφους.

Η προσπάθεια για αύξηση της μαζικότητας των συνελεύσεων και της συμμετοχής των συναδέλφων με προτάσεις οι οποίες καλές κακές ουδέποτε συζητήθηκαν αφού θεωρήθηκαν ανάξιες συζήτησης .

Η στάση μας πάνω στις αντιδράσεις και τον τρόπο δράσης του κλάδου σε διάφορα θέματα.  Είναι πάντα βασισμένη στον διάλογο, τον σεβασμό της αντίθετης άποψης και την προσπάθεια  ενημέρωσης και κινητοποίησης των συναδέλφων και όχι συγκεκριμένων ομάδων.

Η άποψή μας για τον λόγο που εκφέρει το σωματείο προς την κοινωνία.
Ο λόγος του σωματείου πρέπει να αλλάξει. Ο ξύλινος , συνδικαλιστικός  και καταγγελτικός λόγος είναι μάλλον παρωχημένος . Προσπαθούμε να εκφράσουμε λόγο ενωτικό όχι κομματικό , που δεν διαιρεί,  που δεν  ικανοποιεί συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους, κόμματα και τελείες.

Δυστυχώς στο ΔΣ αλλά και στις Γενικές Συνελεύσεις ακούγεται συχνά διαχωρισμός των  συναδέλφων σε «καλούς – αγωνιστές» και κακούς – φοβισμένους – υποχείρια».  Ο διαχωρισμός αυτός γίνεται με ευκολία όταν αφορά τους άλλους (αυτούς που δεν συμφωνούν μαζί μας). Η ΕΛΜΕ είναι το σωματείο όλων μας και συμμετέχουμε όλοι σε αυτό . Δεν είναι κλειστή λέσχη απεργών , αγωνιστών ή των  μελών παρατάξεων. Επίσης ισχυρή είναι η  ενόχλησή μας από τις συνεχείς καταγγελίες , τον καταγγελτικό λόγο τις προσωπικές επιθέσεις . Δεν νομίζουμε ότι το ΔΣ ή η ΓΣ είναι όργανα τα οποία πρέπει να γίνονται μέσα στοχοποίησης.  Πιστεύουμε στην ανάγκη έκφρασης και διατήρησης των απόψεων  ακόμα (ή μάλλον κυρίως)  όταν δεν συμφωνούμε με αυτές.

Επίσης νομίζουμε ότι η ΕΛΜΕ θα πρέπει να γίνει πιο φιλική προς τα μέλη και οι καθηγητές να αποκτήσουν τρόπο και μέσο να επικοινωνίσουν να
Στα πλαίσια αυτά στηρίξαμε και στιρίζουμε την προσπάθεια για δημιουργία Θεατρικής , ποδοσφαιρικής και φωτογραφικής ομάδας.

Δεν είμαστε επαγγελματίες επαναστάτες , ούτε γεννημένοι αγωνιστές , ούτε δημοκράτες από κούνια. Δεν έχουμε την μία και μόνη αλήθεια  , δεν διεκδικούμε το αλάθητο δεν έχουμε εχθρούς. 
Δεν είμαστε συνδικαλιστές και δεν θα γίνουμε ποτέ.
Θα προσπαθήσουμε να διευρύνουμε αυτή την προσπάθεια και να έρθουν και άλλοι συνάδελφοι να την πλαισιώσουν .
Αν τα καταφέρουμε θα αποχωρήσουμε αφήνοντας πιο άξιους να συνεχίσουν ,
Αν δεν τα καταφέρουμε θα αυτοδιαλυθούμε αφού οι συνάδελφοι θα μας έχουν δείξει (και εμείς θα έχουμε αποδεχθεί)  την πληρότητα των παρατάξεων που υπάρχουν, στην έκφραση των απόψεων του κλάδου.


Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών

Παρασκευή 11 Απριλίου 2014

Ανακοίνωση για τις καταγγελίες σε βάρος συναδέλφων



 Με αφορμή πρόσφατα εκδοθείσες καταγγελίες της ΕΛΜΕ Χανίων κατά συναδέλφων, θα θάλαμε να τονίσουμε ότι τέτοιας βαρύτητας τοποθετήσεις κατ’ ελάχιστον προϋποθέτουν την πλήρη γνώση των απόψεων όλων των εμπλεκομένων πλευρών . Όταν αυτό δεν συμβαίνει υπάρχει κίνδυνος άσκοπης έκθεσης ατόμων αντί πρακτικών με επιβλαβείς συνέπειες για όλους.
      Σε κάθε περίπτωση η θέση μας είναι γενικά αντίθετη προς τις προσωπικές καταγγελίες και μελλοντικά, ως ομάδα, δεσμευόμαστε να τηρούμε ιδιαίτερα επιφυλακτική στάση στο συγκεκριμένο θέμα. 
     Τέλος θα θέλαμε να αντιτάξουμε την αξία της προσωπικής επαφής και του διαλόγου ως μέσο επίλυσης διαφορών, μεταβολής στάσεων και απόψεων απέναντι στην στείρα πρακτική της καταγγελίας και της στοχοποίησης.

Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

Σκέψεις για τη ΓΣ της 31 Μαρτίου



    Η πρόσφατη εγκύκλιος του υπουργείου ορίζει τους διευθυντές ως υπεύθυνους για την συγκρότηση ομάδων εργασίας όταν ο σύλλογος διδασκόντων δεν έχει, ή δεν θέλει να αποφασίσει. 
      Η εγκύκλιος του υπουργού βάζει τους διευθυντές να κάνουν τη βρώμική δουλειά και να ορίσουν τη σύνθεση των ομάδων εργασίας. Η κίνηση του υπουργείου  προσπαθεί να μεταθέσει τις ευθύνες, να κάμψει τις αντιστάσεις και να  δρομολογήσει την διαδικασία αλλά επιπλέον μπορεί να έχει και διασπαστικά αποτελέσματα όσον αφορά την ενότητα του κλάδου. Οι συνάδελφοι διευθυντές βρίσκονται πλέον στη δυσάρεστη κατάσταση ή να τηρήσουν τον νόμο ή να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες.   
    Παράλληλα οι συνάδελφοι στα σχολεία βρίσκονται σε μια φάση αναμονής και απογοήτευσης. Δυστυχώς όσο και να θέλουμε να ωραιοποιήσουμε τη κατάσταση ο κλάδος σήμερα δεν εμφανίζει ούτε υψηλή συσπείρωση ούτε υψηλή αγωνιστικότητα. Το αντίθετο μάλιστα.  Πριν από μία εβδομάδα είχαμε τις πρώτες απολύσεις συναδέλφων και δυστυχώς αυτές έγιναν αμέσως μετά μια αποτυχημένη απεργιακή κινητοποίηση με ιδιαίτερα χαμηλή συμμετοχή. Δυστυχώς όμως και η συμμετοχή των συναδέλφων σε διαμαρτυρίες εκτός ωραρίου όπως και η χαμηλή συμμετοχή στις Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ (πανελλαδικά) δείχνει ότι βρισκόμαστε σε μια φάση έντονης αποσυσπείρωσης και απαξίωσης του συνδικαλισμού.
   Σε αυτή τη φάση καλούμαστε να απαντήσουμε στην ενέργεια του υπουργείου να προωθήσει την διαδικασία της αξιολόγησης η οποία σε πολλά μέρη έχει κολλήσει και δεν προχωρά λόγω της απροθυμίας αλλά και της άρνησης των συναδέλφων να ενταχθούν σε ομάδες αξιολόγησης.
    Στο σημείο αυτό έχουμε δύο προοπτικές που ανοίγονται μπροστά μας, δύο κύρια μονοπάτια να ακολουθήσουμε με διάφορες ενδεχόμενες κατακτήσεις αλλά και κινδύνους για το καθένα από αυτά.
   Ο πρώτος δρόμος είναι της ρήξης και της σύγκρουσης. Δεν συγκροτούμε ομάδες εργασίας πιέζουμε τους διευθυντές να πράξουν το ίδιο και αρνούμαστε να μετέχουμε ακόμα και αν οριστούμε από τους διευθυντές. Είναι προσπάθεια μη εφαρμογής της διαδικασίας. Ενδεχόμενη επιτυχία θα σταματήσει την αξιολόγηση και θα αποτελέσει την πρώτη μαζική απάντηση του συνδικάτου. Υπάρχει όμως έντονος ο κίνδυνος ότι ο δρόμος αυτός θα πολώσει την κατάσταση, θα φέρει συγκρούσεις στα σχολεία, θα φέρει τους διευθυντές απέναντι στους συναδέλφους και τους συναδέλφους που θα συμμορφωθούν απέναντι σε αυτούς που θα τηρήσουν τις αποφάσεις του συνδικάτου. Γενικά σε συνθήκες χαμηλής συσπείρωσης καλό είναι πολωτικές καταστάσεις να αποφεύγονται γιατί οδηγούν σε αύξηση της συσπείρωσης αλλά και των δύο αντίθετων απόψεων και τελικά σε διχασμό του συνδικάτου. 

  Ο δεύτερος δρόμος είναι αυτός της ευελιξίας και της προσπάθειας κατάργησης στην πράξη της διαδικασίας . Οι διευθυντές ορίζουν όλο το σύλλογο διδασκόντων ως μέλη των ομάδων εργασίας και από αυτό το σημείο και μετά προσπαθούμε να μπλοκάρουμε την λειτουργία των ομάδων εργασίας. Με αυτό τον τρόπο καταργούμε στην πράξη την σύνδεση της αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας με την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού αφού πλέον μέλη των ομάδων θα είμαστε όλοι, άρα δεν θα υπάρχει πριμοδότηση για κάποιους ούτε και κίνητρο να επιλεγούν έναντι άλλων. Υπάρχει όμως ο κίνδυνος να δουλέψουν τελικά κάποιες από τις ομάδες εργασίας και να παραχθεί κάποιο αποτέλεσμα. Με αυτό τον τρόπο διασφαλίζεται η ενότητα του κλάδου και δεν εκτίθενται οι διευθυντές ούτε ομαδοποιούνται οι σύλλογοι. Επίσης δίνεται η δυνατότητα ενημέρωσης των συναδέλφων και λήψης αποφάσεων σε επίπεδο συλλόγου.  

    Δεν υπάρχει εύκολη απάντηση. Δεν υπάρχει μαγική λύση και εξαρτάται από τις  προτεραιότητες που βάζει ο καθένας.
    Αν η προτεραιότητα είναι η ρήξη και η σύγκρουση με κάθε τίμημα τότε ο κατάλληλος δρόμος είναι ο πρώτος με κίνδυνο την χαμηλή συμμετοχή στις αποφάσεις του συνδικάτου, την διαίρεση και το διχασμό του κλάδου.
    Αν προτεραιότητα είναι η διατήρηση της ενότητας του κλάδου και της ηρεμίας μεταξύ των συναδέλφων τότε ο καταλληλότερος δρόμος είναι ο δεύτερος με κίνδυνο την λειτουργία έστω και υποτυπωδώς των ομάδων εργασίας.
 
  Η εφαρμογή της εγκυκλίου για τον ορισμό από τον διευθυντή των ομάδων εργασίας όπως και η υποχρεωτική συμμετοχή σε αυτές, έχει θεωρηθεί παράνομη από κάποιους νομικούς. Όμως οι απόψεις αυτές έχουν το χαρακτήρα γνωμοδότησης και όχι τελεσίδικης απόφασης που μόνο τα δικαστήρια μπορούν να εκδώσουν. Δυστυχώς και μέχρι τις δικαστικές αποφάσεις η άρνηση συμμετοχής σε ομάδες εργασίας συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις. Ποιος όμως θα αναλάβει την ευθύνη για την απόλυση ενός συναδέλφου ο οποίος δεν θα πειθαρχήσει;
Επίσης δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε σε δράσεις που καλούν συναδέλφους να παρανομήσουν υποσχόμενοι ένα νεφελώδες και αόριστο πλέγμα υποστήριξης. Ο όποιος αγώνας πρέπει να είναι δυναμικός συνεχής αλλά και ενωτικός και νόμιμος.
  Επειδή από την αρχή πρώτη μας προτεραιότητα είναι η συνοχή του κλάδου, η ενίσχυση της συμμετοχής, η προστασία των συναδέλφων και η διατύπωση απόψεων και προτάσεων με τη μέγιστη σοβαρότητα και ευθύνη δεν μπορούμε παρά να καταλήξουμε στην δεύτερη άποψη.
Για όλους τους παραπάνω λόγους προτείνουμε:   Να ορίσουν οι διευθυντές το σύνολο των συναδέλφων του συλλόγου διδασκόντων ως μέλη των  ομάδων εργασίας.


Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών

Σάββατο 15 Μαρτίου 2014

Πρόταση προς τη Γενική Συνέλευση της 14ης Μαρτίου



 Την πιο σημαντική στιγμή του οκτάμηνου αγώνα ενάντια στις διαθεσιμότητες και τις απολύσεις, ένα βήμα πριν την απόλυση των συναδέλφων, την ώρα που θα έπρεπε να είμαστε όλοι στους δρόμους, την χρονική περίοδο που θα έπρεπε ο αγώνας να είναι στο αποκορύφωμα είχαμε μια απεργία με δραματικά χαμηλή συμμετοχή.
   Τι έγινε και οι συνάδελφοι δεν ακολουθούν τις αποφάσεις του συνδικαλιστικού τους οργάνου; Φταίνε τα μικροπολιτικά παιχνίδια των παρατάξεων στην ΑΔΕΔΥ που αλλάζουν τις ημερομηνίες συνεχώς;  Φταίει ότι ο κόσμος δεν είναι ενημερωμένος; Φταίει ότι η διάρκεια της απεργίας ήταν μικρή; 
Δυστυχώς η απάντηση σε όλα τα παραπάνω είναι όχι η τουλάχιστον όχι μόνο αυτά.
 Η αλήθεια είναι ότι οι συνάδελφοι δεν μπορούν, δεν θέλουν και δεν πιστεύουν στην αποτελεσματικότητα της απεργίας και μας το δείχνουν αυτό σε κάθε ευκαιρία. Τα ποσοστά συμμετοχής στις συνελεύσεις και στις απεργίες φθίνουν αντί να αυξάνονται όσο πλησιάζουμε προς τις 22 Μαρτίου.
  Ο χρόνος πέρασε η στιγμή της αλήθειας έφτασε για όλους μας και πρέπει να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Η αλήθεια είναι ότι σαν συνδικαλιστικό κίνημα με την γνωστή πρακτική και δράση:   καταφέραμε και απομαζικοποιήσαμε το κίνημα, τα ποσοστά συμμετοχής στις απεργίες από 90% να τα κάνουμε 20%, για άλλη μια φορά απογοητεύσαμε τους συναδέλφους και τελικά εκτός από προτάσεις για απεργίες δεν κάνουμε τίποτα άλλο.  
Όποιο πλαίσιο δράσης υιοθετήσουμε πρέπει να έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
Πρέπει να είναι διαρκείας, να μπορεί να αντέξει στο χρόνο
Πρέπει να είναι συνεχής, χωρίς διαλλείματα, χωρίς κενά, χωρίς χρονικούς περιορισμούς.
Πρέπει να απευθύνεται στην κοινωνία ώστε να επηρεάζει μεγάλο τμήμα πολιτών Πρέπει να είναι συγκεκριμένη με αιτήματα απλά και κατανοητά που να μπορούν να υποστηριχθούν από μεγάλο μέρος πολιτών.
Πρέπει να έχει στόχο και στρατηγική επίτευξης του στόχου αυτού.
Πρέπει να είναι ενωτική ώστε να μπορεί να απευθυνθεί σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας και των συναδέλφων και να μην ενεργοποιεί τον κοινωνικό αυτοματισμό.
Μπορεί μια απεργία υπό τις παρούσες συνθήκες να συγκεντρώσει τα παραπάνω χαρακτηριστικά; Μάλλον όχι. Άλλη μια απεργία με χαμηλά ποσοστά η οποία προοδευτικά φθίνει, θα έδινε την εικόνα της ανοχής και αδυναμίας των συναδέλφων απέναντι στην κυβερνητική πολιτική,  ενώ  στην πραγματικότητα πρέπει να αναδείξουμε την έντονη καθολική και μαζική αντίδραση.   Δεν μπορούμε πάντως να συνεχίσουμε να προτείνουμε λύσεις τις οποίες οι συνάδελφοι μαζικά αποδοκιμάζουν
Ας δώσουμε στους συναδέλφους την ευκαιρία να εκφραστούν με εναλλακτικές μορφές πάλης , οι οποίες με τις παρούσες συνθήκες μπορεί να είναι και πιο αποτελεσματικές.  Σίγουρα θα σκεφτείτε ότι αυτά τα έχουμε δοκιμάσει και απέτυχαν . Σωστά, αλλά μήπως και τις απεργίες δεν τις δοκιμάζουμε συνεχώς χωρίς επιτυχία;
Δυστυχώς δεν υπάρχει κάτι το οποίο θα μας κάνει να θεωρήσουμε ότι υπάρχει πιθανότητα επιτυχίας στις επόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις . Ιδιαίτερα τα πολύ χαμηλά ποσοστά της απεργίας στις 12 Μαρτίου μας απογοητεύουν .
Η μικρή συμμετοχή δηλώνει ανοχή και μπορεί να ερμηνευτεί και ως αποδοχή
Επιπλέον δείχνει ότι οι συνάδελφοι μας γυρίζουν την πλάτη και δεν ακολουθούν τις αποφάσεις του σωματείου.   
Επανερχόμαστε στο αρχικό ερώτημα . Τώρα τι κάνουμε;
Η απάντηση είναι : Ας κάνουμε λοιπόν κάτι, οτιδήποτε αρκεί να ξεσηκώσουμε τους συναδέλφους  , τους γονείς και τους μαθητές και να τους κάνουμε να συμμετέχουν .
Δεν έχουμε την μαγική λύση . Πιστεύουμε πως θα πρέπει να δώσουμε μια απάντηση μαζική και αυτή η απάντηση όπως όλα δείχνουν δεν μπορεί να δοθεί μέσα από απεργιακές κινητοποιήσεις.
Για τους παραπάνω λόγους δεν μπορούμε να ψηφίσουμε την εισήγηση της ΟΛΜΕ.
Παράλληλα όμως αλλά ταυτόχρονα και υποστηρικτικά προτείνουμε τις παρακάτω δράσεις:

Πρόγραμμα δράσεων από Δευτέρα 17 Μαρτίου .

1. Στο σχόλασμα περνάμε όλοι από την Αγορά.
 Καθημερινή συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Δημοτικής Αγοράς . Η ιδέα είναι ότι φεύγοντας από τα σχολεία καθηγητές , γονείς και μαθητές περνάμε από την πλατεία , για λίγο, για να δώσουμε το παρόν στη διαμαρτυρία. Χωρίς πορείες , χωρίς να διαταράσσουμε την λειτουργία της πόλης. Η συγκεντρώσεις αυτές δεν θα έχουν χρονικό ορίζοντα και θα επαναλαμβάνονται καθημερινά για όσο χρονικό διάστημα χρειαστεί.  Κάθε μέρα θα έχει την ευθύνη της συγκέντρωσης και ένα ΕΠΑΛ το οποίο και θα αναλαμβάνει ένα δρώμενο (ομιλία, μουσική, θεατρικό κτλ) . μια ενδεικτική κατανομή θα μπορούσε να είναι π.χ. Δευτέρα 1ο ΕΠΑΛ , Τρίτη 2ο ΕΠΑΛ , Τετάρτη ΕΠΑΛ Ελευθερίου Βενιζέλου , Πέμπτη ΕΠΑΛ Ακρωτηρίου , Παρασκευή τα περιφερειακά ΕΠΑΛ .
2.   Συναυλία συμπαράστασης και διαμαρτυρίας
3.  Ενημέρωση :  Ραδιοφωνικό σποτ , συνέντευξη τύπου , παρουσία στα τοπικά ΜΜΕ  
4.  Αφιερώνω κάποιο από τον διδακτικό μου χρόνο στους συναδέλφους.
Δημιουργία από τους συναδέλφους σε διαθεσιμότητα φακέλου με κείμενα , φωτογραφίες , βίντεο κτλ. από όλο το οκτάμηνο της διαθεσιμότητας και αποστολή στα σχολεία . Το παραπάνω υλικό να χρησιμοποιηθεί για συνεχείς δράσεις όπως συζητήσεις ,  προβολή βίντεο , δημιουργία τοίχου διαμαρτυρίας σε κάθε σχολείο και σε κεντρικό σημείο της πόλης στον οποίο θα αναρτώνται κείμενα , φωτογραφίες , σκίτσα κτλ.

 Τα παραπάνω αποτελούν αρχικές δράσεις οι οποίες μπορούν να διανθιστούν και να συμπληρωθούν


Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών

Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014

Πρόταση προς τη Γενική Συνέλευση της Τετάρτης 26 Φεβρουαρίου



Οι διαθεσιμότητες είναι ένα σύνθετο πρόβλημα το οποίο έχει επιφέρει αρκετά δεινά στο χώρο της εκπαίδευσης. 2500 χιλιάδες εκπαιδευτικοί χωρίς δουλειά και 20000 χιλιάδες μαθητές χωρίς σχολεία και όλα αυτά χωρίς αξιολόγηση , χωρίς πειθαρχικό παράπτωμα, χωρίς αιτιολόγηση, χωρίς στόχο και χωρίς σκοπό.
Οι πρώτες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων είναι προ των πυλών και καλούμαστε να δείξουμε την αντίδρασή μας και ανατρέψουμε αυτές τις αποφάσεις.
Οι επιπτώσεις των διαθεσιμοτήτων όμως είναι και σε άλλα επίπεδα. Η διάλυση της τεχνικής εκπαίδευσης,  το κλείσιμο σχολείων,  η αντικατάσταση μονίμων από ωρομισθίους και εκπαιδευτές ενηλίκων με σύμβαση έργου. 
Σε κάθε περίπτωση όμως και πάνω από όλα πρέπει να υπερασπιστούμε το Δημόσιο Σχολείο και τους συναδέλφους που βρίσκονται ένα βήμα πριν την απόλυση.
Κάτω από τις παραπάνω συνθήκες ο αγώνας είναι επιβεβλημένος.
Πρέπει να γίνει μαζικός, δυναμικός και διαρκείας. Το ζήτημα όμως δεν είναι αν θα πρέπει να αντιδράσουμε αλλά ποια είναι η καλύτερη απάντηση, ποιος είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος δράσης. Ποια μορφή αγώνα  πρέπει να επιλέξουμε; 
Είναι η απεργία; Είναι κάποιες εναλλακτικές μορφές πάλης; Είναι όλα μαζί ή κάτι άλλο;    Η απάντηση δυστυχώς δεν είναι εύκολη. Δεν είναι προφανής.
Σε άλλες εποχές, σε άλλες συνθήκες η απάντηση ήταν δεδομένη και για αρκετούς συναδέλφους είναι και σήμερα .
Σε κάθε περίπτωση η αντίδραση θα πρέπει να έχει τα παρακάτω χαρακτηριστικά:
Πρέπει να έχει τη δυνατότητα να είναι μαζική ή να μπορεί να μαζικοποιηθεί προοδευτικά.
Πρέπει να είναι διαρκείας, να αντέξει στο χρόνο γιατί είναι σίγουρο πως δεν έχουμε απέναντι μια κυβέρνηση που θα τα πάρει όλα πίσω από μια ή δύο εβδομάδες απεργίας  (νοσοκομειακοί, διοικητικοί).
Πρέπει να είναι συνεχής, χωρίς διαλλείματα, χωρίς κενά, χωρίς χρονικούς περιορισμούς.
Πρέπει να απευθύνεται στην κοινωνία ώστε να επηρεάζει μεγάλο τμήμα πολιτών και όχι απαραίτητα οργανώσεων ή φορέων που έχουν τα ίδια προβλήματα απήχησης με την ΟΛΜΕ.
Πρέπει να είναι συγκεκριμένη με αιτήματα απλά και κατανοητά που να μπορούν να υποστηριχθούν από μεγάλο μέρος πολιτών.
Πρέπει να έχει στόχο και στρατηγική επίτευξης του στόχου αυτού.
Η απεργία πράγματι είναι μια δυναμική μορφή αντίδρασης, το έσχατο όπλο των εργαζομένων, η αποδοτικότητά του όμως στις έκτακτες συνθήκες που ζούμε αμφισβητείται έντονα από τα γεγονότα.
Η πρώτη προσπάθεια έντονης αντίδρασης έγινε το Σεπτέμβριο με την απεργία η οποία δυστυχώς κράτησε μόνο 7 ημέρες. Το γιατί δεν είναι της ώρας να το συζητήσουμε, ούτε είναι η ώρα για αλληλοκατηγορίες μεταξύ των παρατάξεων.
Σαν ομάδα είχαμε προειδοποιήσει για τους κινδύνους που υπήρχαν και είχαμε εκφράσει την εκτίμηση ότι οι συνθήκες δεν ήταν οι κατάλληλες. Επικράτησε σε συντριπτικά ποσοστά η αντίθετη άποψη. Οι εκτιμήσεις των συναδέλφων όμως δεν επαληθεύτηκαν. Δυστυχώς η αντίδραση δεν γενικεύθηκε, οι άλλοι κλάδοι εργαζομένων δεν συμπορεύτηκαν, η κοινωνία δεν μας στήριξε και ο κλάδος μας δεν άντεξε το βάρος της μαζικής συνέχισης της απεργίας, τα ποσοστά (πανελλαδικά) έφθιναν και η αντίδραση  κατέρρευσε.  Η απεργία αντί να δράσει ως πυροκροτητής έδρασε μάλλον ως πυροσβεστήρας.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι οι συνάδελφοι εξαντλήθηκαν οικονομικά, κάμφθηκε το αγωνιστικό τους φρόνιμα, απαξιώθηκαν περαιτέρω οι συνδικαλιστικές ηγεσίες και απομαζικοποιήθηκε το κίνημα. Από εκεί και μετά δεν υπήρξε καμία αντίδραση για 4 ολόκληρους μήνες μέχρι την 24ωρη απεργία αρχές Φεβρουαρίου (με χαμηλά ποσοστά) και τώρα την εξαγγελθείσα απεργία λίγο πριν τις απολύσεις, ενώ οι γενικές συνελεύσεις επανήλθαν σε  χαμηλά ποσοστά συμμετοχής.  
Μια επανάληψη της απεργίας του Σεπτεμβρίου θα είχε καταστροφικά αποτελέσματα.
Η απεργία του Σεπτεμβρίου δεν πέτυχε όχι γιατί δεν την στήριξαν οι συνάδελφοι. Τα συντριπτικά ποσοστά των πρώτων ημερών μαρτυρούν την καθολική αντίδραση. Η απεργία δεν συνεχίστηκε γιατί οι συνάδελφοι δεν μπορούν να αντέξουν το οικονομικό βάρος  και όχι γιατί διαφωνούν με την ουσία της κινητοποίησης.
Η απαξίωση των συνδικαλιστικών ηγεσιών και της ΟΛΜΕ (και δικαίως), δεν βοηθά στην επανασυσπείρωση, ούτε κινητοποιεί τους συναδέλφους. Δυστυχώς το συνδικαλιστικό κίνημα τείνει να γίνει μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης. 
Ένας αγώνας για να πετύχει θα πρέπει να έχει προσήλωση στο στόχο, πίστη στην επίτευξη και εμπιστοσύνη στα μέσα.
Δυστυχώς τίποτα από αυτά δεν υπάρχει:  Η προσήλωση έχει χαθεί, η πίστη στην επίτευξη ποτέ πραγματικά δεν υπήρξε και η εμπιστοσύνη στα μέσα αντικαταστάθηκε από επιφυλακτικότητα και απαξίωση.
Μια απεργία με χαμηλά ποσοστά η οποία προοδευτικά φθίνει, θα έδινε την εικόνα της ανοχής και αδυναμίας των συναδέλφων απέναντι στην κυβερνητική πολιτική,  ενώ  στην πραγματικότητα πρέπει να αναδείξουμε την έντονη καθολική και μαζική αντίδραση.
Πώς όμως θα γίνει αυτό;    Υπάρχουν πολλοί τρόποι και μέθοδοι αντίδρασης.
Η αντισυμβατική συμπεριφορά του κλάδου με ανοιχτά σχολεία , δράσεις καθημερινές μέσα και έξω από αυτά, συνεχείς εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και ενημερώσεις, διαρκή παρουσία στα τοπικά ΜΜΕ ίσως είναι η ενδεδειγμένη απάντηση.  Ένα πλέγμα δράσεων με γνώμονα την αποκέντρωση και πυλώνες τους συλλόγους οι οποίοι μόνοι τους ή σε ομάδες, αυτόνομα, θα καθορίζουν τη δράση τους δρώντας πολλαπλασιαστικά με ένα απλό κεντρικό συντονισμό γύρω από ένα ψηφισμένο κεντρικό πλαίσιο. Μια τέτοια αντίδραση θα μπορούσε να υπάρξει αυτόνομη αλλά και παράλληλα σε μια πολυήμερη απεργία.
Για να γίνουν όμως αυτά πρέπει ο κάθε συνάδελφος να συνειδητοποιήσει την τεράστια σημασία του ρόλου του, το βάρος των πράξεών του και να αναλάβει μία ευθύνη: την ευθύνη να δράσει, ή μάλλον να αντιδράσει. 
Γι' αυτό το λόγο προτείνουμε να στηθούν κάλπες στους συλλόγους. Ο λόγος πρέπει επιτέλους να δοθεί στους συναδέλφους. Όχι μόνο αν προκρίνουν την απεργία ως μέσο αντίδρασης αλλά και τι άλλο, εναλλακτικό η ενισχυτικό μέτρο προτείνουν και πάνω απ’ όλα, τι είναι οι ίδιοι διατεθειμένοι να κάνουν.  
Η συναπόφαση είναι η κινητήριος δύναμη της δημοκρατίας. Ας αποφασίσουν λοιπόν οι συνάδελφοι όχι τι θα θέλαμε να κάνουμε αλλά τι μπορούμε να σχεδιάσουμε μαζικά,  να στηρίξουμε δυναμικά και να ενισχύσουμε αποφασιστικά .
Δεν συμβιβαζόμαστε με την μάχη οπισθοφυλακής.
Δεν είναι γραμμάτιο οι συνάδελφοι που πρέπει να ξεχρεώσουμε.
Δεν τίθεται θέμα για την κρισιμότητα της κατάστασης ούτε για την αναγκαιότητα της αντίδρασης. Επιφυλασσόμαστε όμως ως προς το μέσο του αγώνα, τη διάρκεια, το στόχο και το σκοπό.

Με βάση τα παραπάνω:

  •       Ψηφίζουμε την εισήγηση της ΟΛΜΕ παρά τις επί μέρους διαφωνίες μας αλλά δεν στηρίζουμε το πρόγραμμα δράσης .
  •       Προτείνουμε:

1.      Να στηθούν κάλπες στους συλλόγους ώστε να απαντήσουν οι συνάδελφοι ναι ή όχι στην 5θήμερη απεργία και τι επιπλέον μορφές αγώνα επιθυμούν.
2.      Νέες Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ  μέχρι τις 14 Μαρτίου
3.      Γενική Συνέλευση των προέδρων στις 15  Μαρτίου

Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών